صنعت آسانسور ایران قدمتی هشتاد ساله دارد. مطمئناً اگر گفته‌ها بدون مدرک در مورد نصب آسانسور در کاخ گلستان توسط ناصر الدین شاه را نادیده بگیریم، اولین سوره‌های آسانی است که آن هم البته تأثیری از آن‌ها بجای آن‌ها در پالایشگاه آبادان در دوران حکومت احمد شاه قاجار نصب شده‌است. اما آنچه مسلم و قابل بررسی است اولین سوره‌های آسان در ساختمان‌هایی است که در زمان پهلوی اول ساخته‌شده و در ساختمان‌های اطراف میدان امام خمینی (میدان سپه سابق) مانند باشگاه افسران ستاد ارتش، کتابخانه ملی آثار آن وجود دارد و بسیاری از آن‌ها توسط دانشمندان خارجی و به کمک نسل اول متخصصین صنعت آسانسور ایران نصب و راه اندازی شده است.

نسل اول ساختمان‌های بیش از سه طبقه در ایران در دوران پهلوی اول و آپارتمان‌سازی به صورت امروزی از سال ۱۳۳۵ در دوران پهلوی دوم آغاز شد. بنابراین دوران رشد صنعت آسانسور ایران را از سال ۱۳۳۵ به بعد باید نامگذاری کرد.

ابتدا آسانسورها کامل و بسته شده از خارج از کشور به ایران وارد شده است. اما به اولین شرکت‌های ایرانی فروش و نصب آسانسور در ایران به وجود می‌آیند و در سال ۱۳۴۵ اولین کارگاه در و کابین اوکسن الکسانی با کپی‌برداری از روی و کابین‌های شرکت‌های اروپایی به وجود می‌آید.

در سال ۱۳۴۵ در طرح‌های وزارت مسکن و شهرسازی برای آپارتمان‌سازی برنامه‌ریزی و ایجاد شهرک‌های مسکونی در اطراف شهرهای بزرگ برای ساخت اولین کارخانه آسانسورسازی در ایران برنامه‌ریزی می‌شود.

در سال ۱۳۵۰ کلنگ ساخت اولین کارخانه آسانسورسازی ایران با نام ایران شیندلر در زمینی به مساحت چهل هزار متر مربع واقع در شهر صنعتی البرز قزوین به زمینی زده می‌شود و در سال ۱۳۵۳ این کارخانه با ظرفیت تولید چهارصد دستگاه آسانسور تحت لیسانس شیندلر سوئیس به بهره‌برداری‌برداری می‌رسد و به‌طور هم‌زمان جهت پرورش نیروهای متخصص در نصب آسانسورهای خود مبادرت به برگزاری دوره‌های آموزشی کامل آموزشی و عملی نصب آسانسور می‌نماید که در هر دوره حدود ۲۰ نفر موفق به کسب مدرک مهارت نصب می‌شوند و این دوره‌ها از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۷ ادامه داشت. امروز دانش‌آموزان آن دوره‌ها زبده‌ترین و کارآمدترین افراد در صنعت آسانسور در ایران می‌باشند و اغراق نمی‌شود اگر از شرکت آسانسورسازی ایران شیندلر به عنوان مادر صنعت نوین‌سور آسان‌تر در ایران یاد کرد. همچنین به هم‌زمان اولین کارخانه سازنده قطعات آسانسور در ایران با نام تسلا ــ ایران تولید خود را شروع می‌کند.

در سال 1354 کارخانه آسانسور و پله برقی ایران در ابهر تخلیه و مدتی بعد از لیسانس هاوس هان آلمان شروع به تولید می‌کند. شرکت اوتیس آمریکا اقدام به خرید زمینی در شهر صنعتی ساوه کرده و برنامه‌ریزی برای کارخانه می‌کند.

همچنین در سال ۱۳۵۵ شرکت تولیدی ایران امباربا کارخانه تولید آسان خود را در شهر صنعتی رشت و تولید آسانسور را تحت فشار لیسانس امباربا اسپانیا آغاز کرد.

در کنار شرکت های تولیدی فوق حدود سی شرکت و فروش آسانسور هم در ایران تا سال 1357 نصب می شود که از این شرکت ها نمایندگی فروش شرکت های فوق را در تهران و شهرستان ها می کنند. همچنین چهار یا پنج کارگاه تولید و کابینت می‌شود که شرکت‌های فروش و نصب آسانسور را یاری می‌دهند. بدین ترتیب تا از بثمر رسیدن به انقلاب وضعیت صنعت آسانسور ایران بشرح فوق است.